Jacqueline Ik kan hem bij mij houden, strak in mijn handen. Bang om hem de ruimte te geven, uit angst om afwijzing te ontmoeten. Of ik kan hem laten stromen naar harten en fijne plekken. Naar mijn eigen kwetsbaarheid en naar het moois wat een ander in zich heeft.
Het draagt warmte en zachtheid in zich, is fluisterend zacht in gesprekken. Het heeft een bijzondere kracht in zich, een kracht om te transformeren. En het mooiste is… mijn liefde is niet uniek, het is in iedereen aanwezig! Wat zou er gebeuren als we allemaal los durven laten. Welke mooie energiestroom gaat er dan door de straten en steden zijn weg zoeken?
Wat als we dat durven….
Liefs Jacqueline